Strona ofertowa Wydawnictw Edukacyjnych WIKING
Jesteś
gościem portalu
Strona główna portalu
http://www.wiking.edu.pl/article.php?id=621
http://www.wiking.edu.pl/article.php?id=440
http://www.wiking.edu.pl/article.php?id=110
http://www.wiking.com.pl/index.php?site=testy_gim_historia_roz_1
http://www.wiking.edu.pl/article.php?id=348
http://www.wiking.edu.pl/sitemap.php
Powrót do poprzedniej stronyWersja do wydruku

pisownia U/Ó

Litery u (tzw. otwarte) i ó (tzw. zamknięte) oznaczają obecnie tę samą głoskę [u]. W przeważającej ilości wyrazów piszemy tzw. "u otwarte", obecność "u zamkniętego" tłumaczymy względami historycznymi lub morfologicznymi.

Literę u piszemy:

a)

w czasownikach, które kończą się na: -uję, -ujesz, -uje, -ujemy, -ujecie, -ują, -uj, -ujmy, -ujcie, np. pilnuję, całują, szykujcie;

b)w rzeczownikach, które kończą się na -uch, -uś, -unia, -usia, -unio, -uszek, -unek, np. staruch, dzidzi, babunia;

c)prawie zawsze na początku wyrazu, np. ul, ukochany;             

d)

zawsze na końcu wyrazu, np. dwu, dachu.                            

Literę ó piszemy:

a)

w rzeczownikach, które kończą się na -ów (w dopełniaczu liczby mnogiej – kogo, czego – rodzaju nijakiego), np. koców, panów;

b)

w nazwach geograficznych, które kończa się na -ów, np. Lwów, Gorzów;

c)

w rzeczownikach, które mają przyrostek:

ówna (tworzy nazwy kobiet), np. młynarzówna;

ówka (tworzy nazwy potoczne), np. podstawówka;
WYJĄTEK: skuwka, zasuwka, okuwka (w tych wyrazach nie są to przyrostki lecz część rdzenia wyrazu).

d)

na początku wyrazów: ósemka, ósmoklasista, ów, ówdzie, ówczesny i ich pochodnych;

e)

gdy wymienia się na:                                                         

o, np. dół -> doły;

e, np. pióro -> pierze;

a, np. wrócić -> wracać;

f)

w niektórych wyrazach mamy do czynienia z ó niewymiennym (zasada historyczna), np. córka, jaskółka, król, równy, żółty, źródło. Pisownię tych wyrazów należy po prostu zapamiętać!

powrót do początku strony

Geografia | Język Polski | Historia | Przyroda | Biologia