Mieszko Plątonogi

Mieszko Plątonogi

Mieszko Plątonogi (ok. 1130–1211), książę śląski, raciborski, krakowski od 1210 r., syn Władysława II Wygnańca i Agnieszki, córki margrabiego Austrii. Ożeniony z Ludmiłą, z czeskich Przemyślidów, dał początek górnośląskiej linii Piastów, która przetrwała do XVII w. Po śmierci Kazimierza Sprawiedliwego (1194) podjął bezskuteczną walkę o uzyskanie władzy w Krakowie. Po osadzeniu przez możnych na tronie krakowskim Leszka Białego, poparł przeciw niemu Mieszka III Starego. Powołując się na testament Bolesława Krzywoustego uzyskał w 1210 r. bullę papieża Innocentego III, przywracającą w Polsce zasadę senioratu i tego samego roku objął tron krakowski. Sędziwy książę nie cieszył się nim jednak długo, zmarł kilka miesięcy później (1211).

WAŻNE DATY:

1163

powrót Mieszka Plątonogiego wraz z braćmi na Śląsk

1210

bulla papieża Innocentego III przywracająca w Polsce zasadę senioratu

1210

objęcie przez Mieszka Plątonogiego tronu krakowskiego

 

 

Poczet królów i książąt polskich