Mieszko II LambertMieszko II Lambert (990–1034), król Polski 1025–32, książę Polski Sytuacja wewnętrzna Polski w tym czasie zaczynała się komplikować. Bracia Mieszka, starszy Bezprym i młodszy Otton, zaczęli upominać się o swoje prawa. Mieszko wygnał braci z kraju, ale ci weszli w układy z cesarstwem niemieckim i Rusią. W tych okolicznościach po raz pierwszy zawiązała się, tak niebezpieczna dla Polski, koalicja niemiecko-ruska i w 1031 r. nastąpił dwustronny atak na państwo polskie. Milsko i Łużyce bezpowrotnie odpadły od Polski a Grody Czerwieńskie przejęli Rusini. Sam Mieszko schronił się w Czechach, w kraju władzę przejął Bezprym, który by uzyskać poparcie cesarstwa, odesłał Konradowi II polskie insygnia koronacyjne. Kiedy w 1032 r., w tajemniczych okolicznościach Bezprym zginął, Mieszko mógł wrócić do kraju, ale w Merseburgu zmuszony został do przyjęcia warunków cesarskich – zrzeczenia się tytułu królewskiego i wydzielenia bratu Ottonowi i stryjecznemu bratu Dytrykowi osobnych dzielnic. Po śmierci Ottona w 1033 r. Mieszko wygnał Dytryka i zdołał zjednoczyć państwo polskie, które ogarnięte było głębokim kryzysem wewnętrznym.
|