REALISTYCZNY OBRAZ WSI W SIELANCE ŻEŃCY SZYMONA SZYMONOWICA
Sielanki są najważniejszym dziełem Szymonowica. Ukazały się drukiem w 1614 r. Jest to zbiór dwudziestu utworów poetyckich, w których bardzo wyraźnie widać nawiązania do tradycji bukolicznych Teokryta i Wergiliusza. Poeci ci pisali w sielankach (bukolikach) o życiu pasterzy i rolników, którzy żyli w szczęśliwym, nieskażonym cywilizacją Akcja jednej z sielanek Szymonowica – Żeńców – toczy się na wsi. Głównymi bohaterami są dwie wieśniaczki Oluchna i Pietrucha oraz Starosta. Kobiety ciężko pracują na polu, są bite, marzą o odpoczynku i posiłku. Starosta natomiast wydłuża im pracę aż do nocy. Kobiety śpiewają piosenki, m.in. o staroście, o tym jak jest dobry, ale nieszczęśliwy – co jest oczywistą nieprawdą – kobiety życzą mu szczęścia, aby się przypodobać. Odnosi to oczekiwany skutek – Starosta pozwala im odpocząć i zjeść obiad. (...) Żeńcy to niewątpliwie najwybitniejsza sielanka Szymonowica. Niewiele jest w niej konwencji, ozdobnictwa mitologicznego, za to znaleźć można autentyczną prawdę o życiu na wsi w XVI w. ELEMENTY REALISTYCZNE: ELEMENTY SIELANKOWE: |