FILOZOFIAAUGUSTYNIZM Do XIII w. był oficjalną filozofią Kościoła katolickiego. Twórca tej filozofii,
Św. Augustyn, pomimo że był katolikiem, mieszkał bez ślubu z kobietą i miał z nią nieślubnego syna, jednak po pewnym czasie porzucił swoje dawne życie i poświęcił się studiom i medytacji. Następnie przyjął święcenia kapłańskie, by po paru latach objąć urząd biskupa. Pozostawił po sobie wiele pism, listów, kazań (m.in. zawierające poglądy historiozoficzne dzieło O Państwie Bożym, traktat teologiczny O Trójcy, Wyznania – w których podzielił się swymi osobistymi poglądami na temat wiary i życia).
Podstawowe założenia augustynizmu: – Bóg jest wszechmocny i jest najwyższym bytem i prawdą, najważniejszym źródłem poznania oraz najwyższym dobrem; jest zasadniczym zagadnieniem filozofii. – Dusza jest najważniejszą częścią natury człowieka; jest niezależna od ciała i od niego ważniejsza; – Pragnę znać Boga i duszę. I nic więcej? Nic więcej. Wejdź w samego siebie, we wnętrzu człowieka mieszka prawda – św. Augustyn uważał, że najważniejsze dla człowieka jest poznanie łaski i ducha (doświadczenie wewnętrzne), mało istotne zaś poznanie natury i materii (doświadczenie zewnętrzne); tylko przez zespolenie z Bogiem można osiągnąć szczęście. – Historia to spektakl wydarzeń reżyserowanych przez Boga – oświecenie boskiego pochodzenia jest drogą poznania praw rządzących światem. SCHOLASTYKA Jest to nauka Kościoła zajmująca się rozumowym tłumaczeniem i dowodzeniem prawd wiary. Posługiwała się logiką Arystotelesa. Była nauką służebną wobec teologii (nauce o Bogu i prawdach wiary). Najbardziej znanym scholastykiem był dominikanin św. Tomasz z Akwinu, twórca filozofii zwanej tomizmem. Osiemset lat po
Wg św. Tomasza jedynie Bóg jest bytem koniecznym (musi istnieć, bo leży to w jego istocie), pozostałe byty – w tym człowiek – są przypadkowe i zależne. Ponieważ wg twórcy tomizmu istnienie Boga wymaga udowodnienia, wymyślił on pięć argumentów na istnienie Boga:
Św. Tomasz zostawił po sobie wiele pism. Najważniejsze z nich to: Suma filozoficzna, Suma teologiczna, liczne monografie i polemiki. FRANCISZKANIZM
Duchowym ojcem tej filozofii był św. Franciszek z Asyżu (twórca zakonu żebrzącego braci mniejszych), który w świecie pełnym okrucieństwa zapoczątkował wielki ruch odnowy moralnej. Głosił wiarę radosną i prostą, płynącą z wszechogarniającej miłości do świata. Była to miłość poddana ewangelicznemu, dosłownie pojmowanemu nakazowi miłosierdzia, ubóstwa i braterstwa. Występował przeciw okrucieństwu, nienawiści, zabijaniu i chciwości. Legendy jego życia zawierają Kwiatki św. Franciszka z Asyżu.
|