Gdzie użyć wielokropka?

Wielokropek to znak interpunkcyjny składający się się z trzech kropek. Za jego pomocą zaznaczamy, że tok mówienia, najczęściej z powodu emocji, został przerwany, np.
Wyprostował się, rozgniótł resztę łez na pucołowatej gębie i głosem przerywanym ze wzruszenia wystękał:
– Pa... panie... profesorze... ja... ja już... nigdy nie...

Czasami wielokropek możemy zastąpić innym znakiem interpunkcyjnym, np. myślnikiem, rzadziej przecinkiem. Stosunkowo rzadko występuje w potocznych tekstach, częściej stosowany jest przez pisarzy w utworach literackich.

Wielokropek stawiamy również przed wyrazami, których czytelnik nie może w określonym kontekście oczekiwać. W takim przypadku sygnalizuje on takie treści, jak: rozczarowanie, ironię czy komizm.
Nagle – zerknął do lusterka...
Nie chce wierzyć... Znowu zerka.
Znalazł! Są! Okazało się,
Że je ma na własnym nosie.

Jeżeli puenta ma charakter podniosły bądź neutralny, to wielokropek zastępujemy myślnikiem, np.
Do końca nasłuchiwał, wyczekiwał. Niestety – nadaremnie.

Dla oznaczenia opuszczonego fragmentu tekstu stawiamy wielokropek w nawiasie kwadratowym lub okrągłym, np.
Wielkanoc, (...) w pierwszych wiekach nazywana Paschą, jest największym, najstarszym (...) i najuroczyściej obchodzonym świętem wszystkich chrześcijan, odprawianym na pamiątkę Zbawczej Męki i Śmierci i przede wszystkim Chwalebnego Zmartwychwstania Chrystusa. (...)

Wielokropek należy odróżniać od wykropkowania, którym zastępuje się litery pominięte w wyrazach nieprzyzwoitych, wulgarnych, np.
Do jasnej ch...! – krzyknął wyprowadzony z równowagi.

powrót do początku strony