Kropka to najczęściej (obok przecinka) stosowany znak interpunkcyjny. Podstawową funkcją kropki jest zamykanie zdania. Kropkę stawiamy: – | na końcu zdania pojedynczego, równoważnika zdania lub zdania złożonego, np. Skończyłam czytać lekturę. To bardzo ciekawy film. Wiesz dobrze, że bardzo zależy mi na tym wyjeździe. | – | po skrócie, który jest początkową literą albo stanowią go początkowe litery skróconego wyrazu, np. r. = rok ul. = ulica np. = na przykład dyr. = dyrektor | – | po skrócie każdego słowa, jeżeli w nazwie wielowyrazowej drugi wyraz rozpoczyna się od samogłoski, np. p.n.e. = przed naszą erą m.in. = między innymi | – | po inicjałach, np. A.M., B.P., L.M. | – | w datach pisanych w całości cyframi arabskimi, np. 01.01.2007 r. – pierwszy stycznia 2007 roku | – | po cyfrach arabskich oznaczających liczebniki porządkowe, np. Siedziałam w wagonie 2. klasy. | – | pomiędzy cyframi oznaczającymi godziny i minuty, np. 10.20, 22.45. |
Nie stawiamy kropki: – | w datach, w których miesiąc zapisany jest cyfrą rzymską lub słowami, np. 1 I 2007 r. lub 1 stycznia 2007 r. | – | po liczebnikach porządkowych oznaczających godzinę, np. Spotkamy się o 9 rano. | – | na stronach tytułowych: w tytułach książek, nazwie wydawcy, imieniu i nazwisku autora, miejscu wydania; po tytułach artykułów w czasopismach, gazetach | – | po tzw. żywej paginie, np. Uwagi ogólne | – | w podpisach, wywieszkach, wizytówkach, hasłach na afiszach, napisach na szyldach. |
powrót do początku strony |