TOMASZ MANN
(1875–1955)

Niemiec, uhonorowany w 1929 r. Nagrodą Nobla (za sagę rodzinną Buddenbrookowie). Utwór Czarodziejska góra opisuje losy młodego Niemca, Hansa Castorpa, który przybywa w odwiedziny do swojego kuzyna Johanna Ziemsena przebywającego w sanatorium w Davos. Planowany 3-tygodniowy pobyt przedłuża się do 7 lat, na skutek stwierdzonej u Hansa przez lekarza choroby płuc. Książka nawiązuje do prozy refleksyjno-intelektualnej. Jest to powieść–dyskusja, uniwersalne studium codzienności, ludzkiej psychiki, paraboliczna, przejmująca opowieść o życiu, historia zamknięta w świecie, gdzie czas płynie inaczej i inaczej wygląda życie.

Cechy Czarodziejskiej góry:

–	nikła akcja;
–	rozważania filozoficzne, moralne, społeczne;
–	konfrontacja dwóch sprzecznych poglądów;
–	rozważania o fanatyzmie, totalitaryzmie;
–	dwie płaszczyzny utworu – symboliczna i realistyczna;
–	sanatorium (miejsce akcji) symbolizuje chorą Europę przed I wojną światową, ukazany jest kryzys światopoglądowy;
–	aluzje, przenośnie, groteska, ironia.