Na terenie Polski zdecydowanie dominują niziny – zajmują one 91%powierzchni. Pozostała część naszego kraju wznosi się powyżej 300 m n.p.m., jednak tylko 0,2% powierzchni zajmują góry wzniesione powyżej 1000 m n.p.m.
Średnia wysokość nad poziomem morza wynosi w Polsce 173 m.
Najwyższym szczytem są leżące w Tatrach (Karpaty) Rysy – 2499 m n.p.m.
Najniżej położony punkt to depresja na Żuławach Wiślanych — lustro wody Jeziora Druzno osiąga poziom 1,8 m poniżej lustra wody Bałtyku.

Charakterystyczną cechą ukształtowania obszaru naszego kraju jest pasowy układ rzeźby. Wysokości bezwzględne terenu rosną w kierunku z północnego zachodu na południe. Nie jest to jednak wzrost regularny – pomiędzy obszarami wzniesień występują obniżenia.
Wyróżnić można następujące pasy rzeźby terenu:
- Pobrzeża Południowobałtyckie,
- pojezierza,
- Niziny Środkowopolskie,
- wyżyny,
- kotliny,
- góry.

Pasowe ukształtowanie powierzchni Polski wynika z przeszłości geologicznej, np. wzniesienia obszarów pojeziernych i równinność Nizin Środkowopolskich to głównie efekt zlodowaceń plejstoceńskich, natomiast istnienie wyżyn i gór jest wynikiem ruchów orogenicznych oraz większej odporności budujących je skał.

Ważniejsze elementy ukształtowania pionowego Polski:

Góry
Sudety – najwyższe pasmo: Karkonosze, szczyt: Śnieżka 1602 m n.p.m.
Karpaty – najwyższe pasmo: Tatry, szczyt: Rysy 2499 m n.p.m. (inne pasma to np. Beskid Wysoki z Babią Górą 1725 m n.p.m., Bieszczady z Tarnicą 1346 m n.p.m., Gorce z Turbaczem 1310 m n.p.m.)
Góry Świętokrzyskie – najwyższe pasmo: Łysogóry, szczyt: Łysica 612 m n.p.m.

Wyżyny
Wyżyna Śląska, Wyżyna Krakowsko-Częstochowska, Wyżyna Małopolska (w jej obrębie Niecka Nidziańska i Wyżyna Kielecka), Wyżyna Lubelska, Roztocze

Niziny
Nizina Śląska, Nizina Wielkopolska, Nizina Mazowiecka, Nizina Podlaska, Polesie Lubelskie, Pojezierze Wielkopolskie, Pojezierze Pomorskie, Pojezierze Mazurskie

Depresje
Żuławy Wiślane

powrót na początek strony

UKSZTAŁTOWANIE PIONOWE LITOSFERY w Polsce

UKSZTAŁTOWANIE PIONOWE LITOSFERY
w Polsce