Kazimierz Bartel

Kazimierz Bartel (1882–1941), matematyk, rektor Politechniki Lwowskiej, polityk. Przed I wojną światową został profesorem na Politechnice Lwowskiej. W czasie wojny (1914–18) służył w wojsku austriackim. W 1919 r. brał udział w walkach polsko-ukraińskich o Lwów. W latach 1919–1920 pełnił funkcję ministra kolei żelaznych. Od roku 1922 do 1930 był posłem na Sejm RP, do 1925 r. z ramienia Polskiego Stronnictwa Ludowego (PSL) "Wyzwolenie". W 1925 r. wystąpił z tej partii i został współzałożycielem Partii Pracy. W czasie przewrotu majowego (1926) stanął po stronie J. Piłsudskiego. Trzykrotnie pełnił urząd premiera: V–IX 1926 r., VI 1928 r.–IV 1929 r. i XI 1929 r.–II 1930 r. W latach 1926–27 był ministrem religii, wyznań i oświecenia publicznego. W 1930 r. wycofał się z polityki i powrócił do pracy naukowej na Politechnice Lwowskiej. W 1937 r. został senatorem. We IX 1939 r. uczestniczył w obronie Lwowa przed wojskami niemieckimi. W czasie okupacji sowieckiej został wraz z kilkoma innymi politykami i naukowcami wezwany do Moskwy (1940) gdzie zaproponowano mu miejsce w Radzie Najwyższej ZSRR, jednak Bartel nie wyraził na to zgody. Po zajęciu Lwowa przez wojska niemieckie w VI 1941 r. został aresztowany w ramach Akcji AB. Po odmowie utworzenia marionetkowego rządu polskiego, został rozstrzelany przez Niemców w VIII 1941 r.