Stanisław Ostrowski

Stanisław Ostrowski (1892–1982), lekarz, polityk, prezydent RP na wychodźstwie. W czasie I wojny światowej należał do Legionów Polskich, potem do Departamentu Wojskowego Naczelnego Komitetu Narodowego. W 1918 r. uczestniczył w obronie Lwowa a w 1920 r. w wojnie polsko-bolszewickiej. Po wojnie był docentem na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie. Od 1930 r. pełnił funkcję posła na sejm z listy Bezpartyjnego Bloku Współpracy z Rządem (BBWR). W latach 1936–39 był prezydentem Lwowa. Po wybuchu II wojny światowej, w czasie radzieckiej okupacji wschodniej Polski, Ostrowski został aresztowany przez NKWD i był więziony w syberyjskich łagrach. Dostał się do tworzonej w ZSRR armii gen. Andersa, z którą przeszedł na Bliski Wschód. Wraz z II Korpusem Polskim uczestniczył w kampanii włoskiej. Po zakończeniu wojny w Wielkiej Brytanii 9 IV 1972 r. objął urząd prezydenta RP na wychodźstwie. Po upływie kadencji w 1979 r. przekazał prezydenturę E. Raczyńskiemu. Zmarł w Londynie 22 XI 1982 r.