Henryk Jabłoński

Henryk Jabłoński (1909–2003), działacz socjalistyczny i komunistyczny, historyk, przewodniczący Rady Państwa PRL. Od 1931 r. należał do Polskiej Partii Socjalistycznej (PPS). Podczas II wojny światowej walczył pod Narwikiem (1940), a potem w ruchu oporu we Francji. Od 1945 r. należał do władz naczelnych PPS. Był zwolennikiem połączenia PPS i PPR, co nastąpiło w 1948 r. W tym samym roku został mianowany profesorem na Uniwersytecie Warszawskim. Od 1948 r. do 1981 r. był członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (PZPR), należał do Komitetu Centralnego (KC PZPR). W latach 1971–1981 pracował w Biurze Politycznym KC PZPR. W latach 1965–66 pełnił funkcję ministra szkolnictwa wyższego, a w latach 1966–1972 ministra oświaty i szkolnictwa wyższego. W latach 1972–1985 był przewodniczącym Rady Państwa. Piastując to stanowisko w XII 1981 r. wbrew obowiązującemu prawu podpisał dekret o stanie wojennym. Od 1983 r. do 1990 r. przewodniczył Radzie Naczelnej ZBoWiD.