Lech Wałęsa

Lech Wałęsa (ur. 1943), działacz związkowy, polityk, prezydent RP. Od 1967 r. pracował w Stoczni Gdańskiej (w okresie PRL im. Lenina) jako elektromonter. Był kilkakrotnie zwalniany z pracy za działalność związkową. W 1970 r. został członkiem komitetu strajkowego. W 1978 r. współtworzył Wolne Związki Zawodowe Wybrzeża. W VIII 1980 r. współorganizował strajk w Stoczni Gdańskiej i został przewodniczącym Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego. We IX został współzałożycielem Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego (NSZZ) "Solidarność", następnie przewodniczącym Krajowej Komisji NSZZ "Solidarność". W stanie wojennym był internowany (XII 1981 – XI 1982). Po powrocie do Gdańska kontynuował działalność związkową i polityczną. W 1983 r. został uhonorowany pokojową Nagrodą Nobla. Od 1987 r. do 1990 r. przewodniczył Krajowej Komisji Wykonawczej NSZZ "Solidarność". W 1988 r. współorganizował strajk w Stoczni Gdańskiej. W XII 1988 r. utworzył Komitet Obywatelski przy przewodniczącym NSZZ "Solidarność". W 1989 r. współtworzył porozumienia Okrągłego Stołu. Przyczynił się do powołania pierwszego niekomunistycznego rządu T. Mazowieckiego. W XII, w powszechnych wyborach, został wybrany na prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej. Wspierał proces przekształceń ustrojowych i gospodarczych państwa, jednocześnie opowiadał się za systemem prezydenckim, jednak nie zdołał stworzyć silnego zaplecza politycznego. W tym czasie zraził do siebie wielu polityków wywodzących się z "obozu solidarnościowego" – tzw. "wojna na górze". W 1995 r. ponownie ubiegał się o prezydenturę, jednak nieznacznie przegrał z postkomunistycznym kontrkandydatem A. Kwaśniewskim.