Strona ofertowa Wydawnictw Edukacyjnych WIKING
Jesteś
gościem portalu
Strona główna portalu
http://www.wiking.edu.pl/article.php?id=621
http://www.wiking.edu.pl/article.php?id=440
http://www.wiking.edu.pl/article.php?id=110
http://www.wiking.com.pl/index.php?site=testy_gim_historia_roz_1
http://www.wiking.edu.pl/article.php?id=348
http://www.wiking.edu.pl/sitemap.php
Powrót do poprzedniej stronyWersja do wydruku

PISOWNIA I/J ORAZ ICH POŁĄCZEŃ

Literę i piszemy w środku wyrazu przed literami: p, b, f, w, m, n, t, d, l, r, k, g, h oraz dwuznakiem ch, np. pismo, biuro, figura, wiedza, miasto, kawiarnia, tiul, diadem, policja, kancelaria, kino, gimnazjum, historia, monarchia.

WYJĄTEK: są wyrazy, których rdzeń zaczyna się od głoski j. W takim przypadku zachowujemy w pisowni literę j, również po przedrostkach: ob-, od-, nad-, pod-, przed-, zd-, w-, z-, np. objuczyć, odjechać, nadjechać, podjeść, przedjurajski, zdjąć, wjechać, zjeść.

Literę j piszemy w środku wyrazu po literach: c, s, z, oznaczających spółgłoski [c], [s], [z], np. Turcja, Rosja, Indonezja, kolekcja, sjesta, zjawisko.

W odmianie rzeczowników:

piszemy literę i:

w zakończeniach dopełniacza, celownika i miejscownika rzeczowników zakończonych na -ia, polskich i mocno przyswojonych, np. ziemi, latarni, siłowni itp.;

w zakończeniach dopełniacza, celownika i miejscownika l. poj. rzeczowników na -aja, -eja, -oja, -uja, -yja oraz -ea, -ua, np. Mai, nadziei, sekwoi, papai, Maryi, Nicei, Genui.
UWAGA: formy te wymawiamy z zakończeniem ji, np. nadzieji, papaji, lecz nie znajduje to odzwierciedlenia w ich pisowni.

 

piszemy połączenie ii:

w zakończeniach dopełniacza, celownika i miejscownika l. poj. i dopełniacza l.mn. rzeczowników zapożyczonych, zakończonych na -ia, np. akademii, komedii, historii;
UWAGA: formy te wymawiamy z zakończeniem ji, np. akademji, komedji, lecz nie znajduje to odzwierciedlenia w ich pisowni.

w zakończeniach dopełniacza, celownika i miejscownika l. poj. rzeczowników na -ija, np. żmii.
UWAGA: formy te wymawiamy z zakończeniem ji, np. żmiji, lecz nie znajduje to odzwierciedlenia w ich pisowni.

 

piszemy połączenie ji:

w zakończeniach dopełniacza, celownika i miejscownika rzeczowników zakończonych na -cja, -sja, -zja, np. Chorwacji, Rosji, Tunezji, procesji, poezji.

 

piszemy literę j:

w zakończeniach dopełniacza liczby mnogiej tych rzeczowników na -ja, które w tym przypadku nie mają końcówki, np. alej, kniej.

W odmianie czasowników:

piszemy literę i:
w formach 2. i 3. osoby l. poj. i 1. i 2. osoby l. mn. czasowników kończących się w 1. osobie na -ję, np. broisz, broi, broimy, broicie.
 
piszemy literę j:
w formach trybu rozkazującego, np. stój, chciej.
 
 W odmianie zaimków dzierżawczych zakończenia form męskoosobowych zapisujemy, niezgodnie z wymową: moi, twoi. (Wymawiane są one jako moji, twoji).

powrót do początku strony

Geografia | Język Polski | Historia | Przyroda | Biologia