Władysław III Warneńczyk
Władysław III Warneńczyk (1424–1444), król polski od 1434 r., król węgierski od 1440 r., syn Władysława Jagiełły, z dynastii Jagiellonów. Po śmierci ojca (1434), jako dziesięcioletni chłopiec został powołany na tron polski. Stało się to dzięki zabiegom i poparciu biskupa krakowskiego Zbigniewa Oleśnickiego, który miał następnie sprawować rządy w imieniu Władysława aż do uzyskania przez niego pełnoletniości. W 1435 r. zawarty został w Brześciu „wieczysty” pokój z Krzyżakami, kończący wojnę z Zakonem, podczas której wojska polsko-litewskie rozgromiły pod Wiłkomierzem wojska krzyżackie. Na zjeździe w Piotrkowie (1438) Władysław został uznany za pełnoletniego, ale nadal pozostawał pod wpływem Zbigniewa Oleśnickiego. W roku 1439 zawiązała się konfederacja szlachty ze Spytkiem z Melsztyna na czele, przeciw rządzącemu obozowi. Została jednak rozbita pod Grotnikami. W 1440 r. Władysław przyjął koronę węgierską i przebywał odtąd na Węgrzech, w Polsce sprawując władzę za pośrednictwem namiestników. W 1443 r. za namową legata papieskiego Cesariniego, król wyruszył przeciw Turkom. Wyprawa zakończyła się zawarciem korzystnego dla Węgier pokoju w Segedynie (VIII 1444). Kolejna wyprawa Władysława przeciw Turkom zakończyła się jednak klęską, a sam król poległ w bitwie pod Warną (XI 1444). WAŻNE DATY: | 1434 | – | koronacja Władysława III na króla Polski | 1435 | – | pokój „wieczysty” z Krzyżakami w Brześciu Kujawskim | 1439 | – | konfederacja Spytka z Melsztyna | 1440 | – | objęcie przez Władysława tronu węgierskiego | 1444 | – | bitwa pod Warną, śmierć Władysława II | | | |
|
|
