
MEDALIONY Tytuł utworu pochodzi od medalionów nagrobkowych, zamieszczanych na grobach portretów ludzi zmarłych. Medaliony napisała Nałkowska w oparciu o badania i informacje poczynione podczas prac Głównej Komisji Badania Zbrodni Hitlerowskich, której była członkinią. Wszystko, co zawarła w tym zbiorze opowiadań, jest faktem. Są to relacje ludzi, którzy przeżyli piekło hitleryzmu. Autorka nie poddała tych zwierzeń żadnej obróbce literackiej, jest to zabieg celowy – suchy fakt, bez komentarza i interpretacji najbardziej trafia do odbiorcy. Motto utworu brzmi: Ludzie ludziom zgotowali ten los. Wyraża ono zdziwienie, rozgoryczenie, oburzenie i pobudza do rozważań o naturze ludzkiej. Pytania, jakie się nasuwają, to: gdzie jest granica człowieczeństwa?; czy ci, którzy mordowali, byli jeszcze ludźmi?; kim jest człowiek i do czego jest zdolny? oraz dlaczego doszło do tak strasznych wydarzeń? Kompozycja Styl opowiadań jest zwięzły i surowy. Bohaterami są zwykli ludzie, prezentują swój własny prywatny wycinek wojennej rzeczywistości. Narracja prezentowana jest zawsze z punktu widzenia osoby mówiącej. Choć brak jej komentarzy autorki, można wyczuć jej postawę absolutnego protestu wobec zbrodni ludobójstwa. Tematyka • Życie w obozie koncentracyjnym – opowiadania: Dorośli i dzieci w Oświęcimiu, Dno, Wiza, Przy torze kolejowym – wielogodzinne apele, głód, tatuowanie numerów, eksperymenty, ciężka praca. • Wyrabianie z ciała ludzkiego produktów użytkowych – opowiadanie Profesor Spanner – relacja z wytwarzania mydła z ludzi. • Martyrologia Żydów – opowiadania Dwojra Zielona, Człowiek jest mocny, Kobieta cmentarna – powstanie w getcie, obozy koncentracyjne, ukrywanie się, ciężka praca, mordowanie Żydów przez Niemców. Elementy reportażu – obiektywizm, – brak ozdobników, środków artystycznych, – brak komentarzy, – prostota, – zwięzłość, – suche fakty, – autentyczne miejsca, postaci, wydarzenia, – brak opisów przyrody, odczuć narratora, – skrótowość. powrót do początku strony |