Mieszko Plątonogi 
Mieszko Plątonogi (ok. 1130–1211), książę śląski, raciborski, krakowski od 1210 r., syn Władysława II Wygnańca i Agnieszki, córki margrabiego Austrii. Ożeniony z Ludmiłą, z czeskich Przemyślidów, dał początek górnośląskiej linii Piastów, która przetrwała do XVII w. Po śmierci Kazimierza Sprawiedliwego (1194) podjął bezskuteczną walkę o uzyskanie władzy w Krakowie. Po osadzeniu przez możnych na tronie krakowskim Leszka Białego, poparł przeciw niemu Mieszka III Starego. Powołując się na testament Bolesława Krzywoustego uzyskał w 1210 r. bullę papieża Innocentego III, przywracającą w Polsce zasadę senioratu i tego samego roku objął tron krakowski. Sędziwy książę nie cieszył się nim jednak długo, zmarł kilka miesięcy później (1211). WAŻNE DATY: | 1163 | – | powrót Mieszka Plątonogiego wraz z braćmi na Śląsk | 1210 | – | bulla papieża Innocentego III przywracająca w Polsce zasadę senioratu | 1210 | – | objęcie przez Mieszka Plątonogiego tronu krakowskiego | | | |
|
|
