|
na , w
__________
Europa jest regionem o bardzo intensywnym ruchu turystycznym, co w szczególności odnosi się do zachodniej, południowej i środkowej jej części. Składają się na to m. in. następujące czynniki:
- atrakcyjność krajoznawcza;
- dobrze rozwinięta infrastruktura (hotelowa, gastronomiczna, komunikacyjna);
- korzystne warunki naturalne (urozmaicone ukształtowanie terenu, sprzyjający klimat);
- względnie małe odległości;
- zamożność społeczeństwa;
- duża gęstość zaludnienia. O atrakcyjności krajoznawczej decyduje ilość i jakość ciekawych obiektów czy elementów krajobrazu, jakie znajdują się na danym terenie. W Europie jest ich bardzo wiele i niesposób wymienić wszystkich. Warto jednak dla przykładu spojrzeć na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego i Przyrodniczego UNESCO, na którą wpisano najcenniejsze składniki środowiska ziemskiego. Znaczącą rolę w europejskiej turystyce odgrywa ruch transgraniczny między sąsiadującymi państwami. Ze względu na stosunkowo małe odległości oraz uproszczoną na ogół procedurę przekraczania granic, ten rodzaj wyjazdów stał się bardzo popularny (zwłaszcza w ostatnich kilkunastu latach, do czego przyczyniło się m. in. zburzenie muru berlińskiego i "otwarcie" wielu granic, przyjęcie układu z Schengen, rozszerzenie Unii Europejskiej). Wśród państw, których obywatele odbywają najwięcej podróży zagranicznych zdecydowanie przodują Niemcy i Wielka Brytania (na świecie jeszcze tylko USA i Japonia mają porównywalną liczbę turystów). Decyduje o tym w głównej mierze stopień zamożności społeczeństwa, ponieważ wyjazdy zagraniczne są po prostu kosztowne.
Czynnikiem ograniczającym podróże zagraniczne może być atrakcyjność turystyczna własnego kraju. Przykładem jest tu Francja, gdzie stopień zamożności kształtuje się na równie wysokim poziomie jak w Niemczech czy na Wyspach Brytyjskich, ale miejscowa ludność już nie tak chętnie opuszcza swoją ojczyznę. Wynika to z rozległych możliwości krajoznawczo-wypoczynkowych, które Francuzi mają w zasięgu ręki – od Paryża, poprzez Alpy, po Morze Śródziemne. Francja od lat jest jednym z najchętniej odwiedzanych państw nie tylko w Europie, ale i na świecie. Duże znaczenie w turystyce przyjazdowej mają również inne kraje śródziemnomorskie – Hiszpania i Włochy oraz Grecja, Chorwacja, Turcja. Najsilniejszym atutem tego regionu są sprzyjające wypoczynkowi warunki naturalne (długie, gorące i suche lato, ciepłe morze). Nie bez znaczenia jest też atrakcyjność krajoznawcza (np. zabytki starożytnej Grecji czy Rzymu). Główny kierunek letniego ruchu turystycznego w Europie wiedzie zatem na południe.
Natomiast zimą wszystkie drogi prowadzą do wnętrza kontynentu, czyli w Alpy. Zdecydowanie najwięcej turystów przyjmuje wówczas Austria, a poza nią Francja, Niemcy, Szwajcaria i Włochy. 
Turystyka jako gałąź gospodarki zalicza się do działu usług. Uzyskiwane z niej wpływy mają istotny udział w dochodach wielu krajów. W Europie przodują pod tym względem małe i średnie państwa śródziemnomorskie – Monako, Malta, Chorwacja, Grecja (patrz mapa poniżej). Z kolei kraje większe – Francja, Włochy, Hiszpania – posiadają silnie rozwinięte również inne gałęzie gospodarki, więc udział wpływów z turystyki w budżetach tych państw nie jest już taki duży.
Znaczne zyski z turystyki zagranicznej czerpią też kraje Europy Środkowej. Do Polski, Czech czy na Węgry przyjeżdżają goście przede wszystkim z Niemiec, których przyciągają m. in. niskie ceny, bliskie sąsiedztwo, powiązania rodzinne. 
powrót na początek strony |
