TURYSTYKA na Świecie

TURYSTYKA
w Europie, w Polsce
__________

Patrząc na turystykę z geograficznego punktu widzenia, istotne jest przede wszystkim to skąd i dokąd ludzie podróżują. Według tych kryteriów można dokonać podziału na:
- turystykę wyjazdową,
- turystykę przyjazdową.

Rozwój turystyki wyjazdowej związany jest głównie ze stopniem zamożności społeczeństwa. Podróże (zwłaszcza na dalekich trasach) są na ogół kosztowne, toteż zdecydowaną większość uczestników światowego ruchu turystycznego stanowią mieszkańcy “bogatej północy”. Palmę pierwszeństwa dzierżą tu Amerykanie, Niemcy, Japończycy i Brytyjczycy.

Turystyka przyjazdowa rozwija się na obszarach atrakcyjnych pod względem turystycznym. Są to przede wszystkim miejsca z ciekawymi obiektami przyrodniczymi, etnograficznymi, architektonicznymi i in. (spełniają funkcję krajoznawczą) oraz np. tereny nadmorskie o ciepłym klimacie czy też obszary górskie o dobrych warunkach narciarskich (spełniają funkcję wypoczynkową).
Kluczowym czynnikiem wpływającym na rozwój turystyki przyjazdowej jest odpowiednie zagospodarowanie terenu – infrastruktura hotelowa, gastronomiczna, komunikacyjna, handlowa. Same zabytki czy też korzystne warunki naturalne nie są wystarczająco silnym magnesem, by przyciągnąć szerokie rzesze turystów. Przykładem może tu być bardzo atrakcyjna (np. pod względem przyrodniczym) Afryka, gdzie tylko nieliczne kraje (Egipt, RPA, Maroko, Tunezja, Kenia, Seszele) czerpią z turystyki duże zyski. Pozostała, większa część kontynentu nie jest zbytnio otwarta na turystów zagranicznych. Przyczyna tego tkwi w braku w/w infrastruktury, na stworzenie której nie pozwalają skromne możliwości ekonomiczne państw “biednego południa”. Oprócz tego do przyjazdów na Czarny Ląd zniechęcają m. in. niestabilna sytuacja polityczna i gospodarcza oraz zagrożenie ze strony tubylców (napady rabunkowe, AIDS).
Bardzo istotne dla turystyki przyjazdowej, obiekty o znaczeniu krajoznawczym można podzielić na 2 grupy:
- przyrodnicze – są wytworami sił natury, np. zbiorowiska roślin, zwierząt i innych organizmów (przyroda ożywiona) oraz formy krajobrazu (przyroda nieożywiona);
- antropogeniczne – są dziełem rąk ludzkich, np. zabytki kultury, sztuki, techniki.
Większość z nich objęta jest państwową ochroną prawną poprzez nadanie odpowiedniego statusu, np. rezerwatu przyrody, parku narodowego czy też zabytku. Niezależnie od tego UNESCO – organizacja działająca w ramach ONZ – utworzyła Listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego i Przyrodniczego, na którą wpisano najcenniejsze składniki środowiska ziemskiego. Listę tą znaleźć można pod adresem http://whc.unesco.org/en/list.

Główne i drugorzędne kierunki ruchu turystycznego na świecie przedstawione zostały na mapie poniżej.

Podróżujący najwięcej Amerykanie, w celach wypoczynkowych udają się na Karaiby lub na Hawaje. Natomiast funkcję krajoznawczą spełnia dla nich Europa (Francja, Włochy, Hiszpania) i Daleki Wschód (Chiny, Tajlandia, Indonezja, Malezja).
Z kolei Europejczycy wypoczywają głównie w basenie Morza Śródziemnego, gdzie mogą nie tylko korzystać z uroków morza, ale również poznać wiele ciekawych pod względem krajoznawczym miejsc – Egipt, Maroko, Tunezja, Izrael, Grecja, Turcja, Cypr.
Nieco inny model podróży turystycznych preferują Japończycy. Jest to bardzo pracowity naród, który w zasadzie nie ma tradycji biernego wypoczynku (trudno spotkać Japończyka wylegującego się na plaży). Toteż dla jeżdżących po całym świecie turystów z Japonii liczą się przede wszystkim walory krajoznawcze.

Wśród państw najchętniej odwiedzanych przez turystów zagranicznych od lat w czołówce znajduje się Francja. Jest to kraj bardzo atrakcyjny zarówno pod względem krajoznawczym (m. in. Paryż z wieżą Eiffla, Luwrem, Wersalem, zamki nad Loarą, Alpy z Mount Blanc) jak i wypoczynkowym (Lazurowe Wybrzeże Morza Śródziemnego, kurorty narciarskie w Alpach, Disneyland w Paryżu), a także pielgrzymkowym (sanktuarium w Lourdes, wspólnota z Taizé). Dodatkowym atutem Francji jest korzystne położenie (niemal w centrum Europy) i wynikające stąd dogodne połączenia komunikacyjne.
Także inne państwa z basenu Morza Śródziemnego – Hiszpania, Włochy, Grecja, Turcja, Egipt – mają duże znaczenie w turystyce przyjazdowej.
Spory ruch turystyczny notowany jest w Ameryce Północnej: Stanach Zjednoczonych, Meksyku, Kanadzie i na Karaibach..
W ciagu ostatnich kilkunastu lat coraz więcej cudzoziemców zaczęło odwiedzać Chiny. Było to następstwem stopniowego otwierania się tego komunistycznego państwa na szersze kontakty międzynarodowe (zwłaszcza na inwestycje zagraniczne), co wpłynęło także na ożywienie ruchu turystycznego. Swoje znaczenie miało też formalne włączenie do terytorium Chin byłych kolonii: brytyjskiego Hongkongu (1997) i portugalskiego Makau (1999).

 powrót na początek strony