SŁOWNIK terminów literackich||||||||||||||||||Ś|||||| 
średniowiecze
średniówka
środki artystyczne
środki stylistyczne
świat przedstawiony
Święta Księga
średniowiecze – epoka w kulturze europejskiej między starożytnością a czasami nowożytnymi (V–XV w.). W Polsce rozpoczęło się wraz z przyjęciem chrztu (966 r.), kiedy nasze państwo dołączyło do grona krajów chrześcijańskich i wprowadziło piśmiennictwo łacińskie (wcześniej gatunki literackie w Polsce rozwijały się przede wszystkim w przekazie ustnym, jako legendy i przedchrześcijańskie podania). średniówka – wewnętrzny podział rytmu w wersie, podczas czytania obecny jako pauza. Występuje w utworach poetyckich mających w każdym wersie jednakową liczbę sylab (więcej niż 8). W języku polskim najczęściej występuje po 5 sylabie w jedenastozgłoskowcu i po 7 w trzynastozgłoskowcu (wierszu, który ma 13 sylab). W poniższym przykładzie średniówkę zaznaczono znakiem +. Miłość to znaczy + popatrzeć na siebie,
Tak jak się patrzy + na obce nam rzeczy,
Bo jesteś tylko + jedną z rzeczy wielu. (Czesław Miłosz Miłość) środki artystyczne – sposoby kształtowania dzieła literackiego, jego warstwy językowej, czyli stylu (za pomocą figur retorycznych: epitetów, metafor, powtórzeń itp.), oraz tematycznej, czyli kompozycji (układu motywów, wątków, tematów, postaci), w całość. środki stylistyczne – zobacz: figury retoryczne. świat przedstawiony – jeden z głównych elementów treści utworu literackiego. Wymyślony (fikcyjny) świat, który ma być tłem do przedstawienia konkretnego tematu, zbudowany przy pomocy motywów, postaci i ich zachowań zorganizowanych według określonych zasad kompozycji. Święta Księga – zobacz: Biblia. powrót do początku strony |
