Termin interpunkcja (z łac. interpunctio to oddzielanie) funkcjonuje obecnie przede wszystkim w dwóch znaczeniach: jako nazwa zbioru znaków interpunkcyjnych i zasad ich stosowania (gdy mówimy "polska interpunkcja jest skomplikowana") oraz jako określenie użycia znaków interpunkcyjnych w konkretnym tekście oraz wyniku tego działania (gdy mówimy "twoja interpunkcja w tym wypracowaniu była bardzo niestaranna"). W polskim systemie interpunkcyjnym mamy 10 znaków: przecinek, średnik, dwukropek, myślnik, nawias, cudzysłów, kropka, wielokropek, wykrzyknik, pytajnik. Służą one m.in. do oddzielania sąsiadujących członów, wydzielania wstawek w zdaniu, zapowiadania wyliczenia, przerywania toku wypowiedzi, wskazywania na opuszczenie jej części, wskazywania na ładunek emocjonalno-logiczny zdania oraz do cytowania. Polski system interpunkcyjny nazywany jest systemem składniowym, bo najważniejszą rolę odgrywa w nim struktura zdania. Oto tematy, które omówimy w tej części portalu: Zastosowanie przecinka Interpunkcja w wyliczeniach Użycie średnika Zastosowanie dwukropka Kiedy postawić myślnik? Co wziąć w nawias? Użycie cudzysłowu Zastosowanie kropki Gdzie użyć wielokropka? Zastosowanie wykrzyknika Znak zapytania powrót do początku strony |