SŁOWNIK HISTORYCZNYA|B|C|D|E|F|G|H|I|J|K|L|Ł|M|N|O|P|R|S|Ś|T|U|V|W|Zświętopietrze – danina składana w średniowieczu na rzecz Stolicy Apostolskiej przez te państwa chrześcijańskie, które oddawały się pod opiekę św. Piotra, co oznaczało uznanie zwierzchnictwa papiestwa; w Polsce płacenie ś. zapoczątkował Mieszko I średniowiecze – (łac. medium aevum), okres historyczny w Europie od końca starożytności (umowna data 476 r. po Chr. – upadek Cesarstwa Zachodniorzymskiego) do czasów nowożytnych – początku wielkich odkryć geograficznych (1492 – odkrycie Ameryki przez Kolumba); niektórzy historycy koniec ś. wiążą z datą upadku Konstantynopola (1453); w Polsce za koniec okresu ś. umownie przyjmuje się rok 1492 (rok śmierci Kazimierza Jagiellończyka); cechami wspólnymi dla ś. były: stosunki feudalne (patrz: feudalizm), system lenny (patrz: lenno), kultura rycerska (patrz: rycerstwo), duży wpływ Kościoła na życie społeczne i polityczne; od XII–XIII w. powstawały pierwsze uniwersytety, które odegrały wielką rolę w rozwoju kultury i nauki (zwł. w późnym średniowieczu) |